Begroting VWS is een gemiste kans
Sinds de uitbraak van het coronavirus staat een groot deel van de werkzaamheden in de zorg in het teken van het beheersen van de pandemie. Dat is begrijpelijk en zien we ook terug in de begroting van ministerie van VWS; de focus ligt op maatregelen rondom ‘pandemische paraatheid’. Die aandacht steunen we als FME, omdat we al ruim 1,5 jaar zien hoe ontwrichtend een pandemie is voor zorg en samenleving. Toch hadden we gehoopt op meer, omdat structurele hervormingen in de zorg niet kunnen wachten op het einde van de pandemie en de formatie van een nieuw kabinet.
Blog door Iris van Bemmel, programmamanager Gezondheid & Zorg
De vraag naar zorg neemt toe, kosten stijgen en personeelstekorten groeien. Ondertussen willen mensen meer zicht en regie op hun eigen gezondheid en zorg en zitten kwetsbare patiëntengroepen on(der)behandeld thuis. Dit soort vraagstukken vragen om daadkracht van de politiek en overheid, terwijl de aandacht in Den Haag vooral lijkt uit te gaan naar kostenbeheersing op korte termijn.
Investeringen leiden tot besparingen
In die laatste twee woorden - ‘korte termijn’ - zit nou juist het probleem. Vanuit legio voorbeelden weten we namelijk dat investeringen in medische technologie op de korte termijn juist tot besparingen en verbeteringen leiden voor al die uitdagingen op de lange termijn. Een investering in bijvoorbeeld slimme sensoren om de gezondheid van een patiënt op afstand te meten na een hartoperatie, leidt tot meer persoonlijke regie van de patiënt op zijn gezondheid en minder kans op een terugval. Dat betekent dus minder vraag naar zorg, minder druk op medische personeel en minder kosten. De focus ligt nu nog sterk op de korte termijn kosten van die investering in technologie, in plaats van de winst die het oplevert voor patiënt, zorgverlener, maatschappij en staatskas op lange termijn.
Gebrek aan daadkracht
De uitdagingen waar onze zorg voor staat zijn niet nieuw. Op het ministerie van VWS heeft men ze helder op het netvlies en ook in de Tweede Kamer zijn deze thema’s niet onbekend. Toch zien we steeds een gebrek aan politieke daadkracht om er echt iets aan te doen. Dat Nederland en de wereld al bijna twee jaar in het teken staan van de coronapandemie, is een gegeven waar niemand iets aan kan doen. Maar kabinet en Kamer kunnen onderwijl noodzakelijke hervormingen en investeringen niet vooruit blijven schuiven. De simpele focus op dit moment op de kosten van medische technologie, zit een structureel beter én goedkoper zorgstelsel in de weg. Laten we hopen dat het nieuwe kabinet straks wél de daadkracht toont om daar iets aan te doen.