Met 220 medewerkers maakt Kiremko uit Montfoort productielijnen voor de aardappelverwerkende industrie: stoomschillers, snijmachines en bakovens. "Van plaatstaal dat binnenkomt, dat we snijden en zetten, tot machines vol elektronica en inventieve technologie," zegt Marcel van Huissteden, operationeel directeur van Kiremko. "Samen, slimmer, beter," zo valt het motto van Kiremko te lezen op het raam in de productiehal. "We maken vooral de complexere machines. Transportbanden, bordessen of verpakkingsmachines kopen we in. Het gehele ontwerp van de productielijn is wel van ons, daarvoor hebben we een grote engineeringafdeling."

Gelijke beloning man/vrouw

Paul Oosterlaken is directeur-grootaandeelhouder van Kiremko en zit bij FME in de werkgroep onderwijs. Daar komt regelmatig ter sprake dat we meer vrouwen in de techniek willen. "Enkele jaren geleden kwam in de werkgroep aan de orde dat vrouwen vaak lager beoordeeld worden dan mannen. Daar heb ik bij Kiremko direct werk van gemaakt, want dat zal ons niet gebeuren. Ieder jaar voeren we nu met HR een check uit om te controleren of de gemiddelde beoordeling van vrouwen en mannen in mijn bedrijf gelijk is." Marcel voegt daaraan toe: “Gelukkig hebben we inmiddels een redelijk aantal vrouwen binnen ons bedrijf, en dit werkt heel goed. Ik merk echt dat diverse teams beter presteren en creatiever en innovatiever zijn.”

Toegankelijkheid

Twintig procent van het personeelsbestand werkt in de productie, de rest op kantoor. "Wij zijn een werkgever die openstaat voor iedereen," aldus Paul. Dat werd doorgetrokken in het ontwerp van de huidige fabriek. "Iemand in een rolstoel moet hier zelfstandig binnen kunnen komen, en op iedere verdieping heb ik een toilet voor mindervaliden."
Het fysieke kantoor is bij het ontwerp door een gespecialiseerde instantie nagelopen op toegankelijkheid, en dat is op orde. "Maar dat toont des te meer aan dat je er alleen daarmee niet bent," aldus Paul. "Wij zouden graag statushouders en andere mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt aannemen. Maar je hebt hulp nodig om daarmee in contact te komen."

Statushouders en cv's

De lokale overheid wil meer statushouders aan het werk zien. "Ik geef dan bij de wethouder aan dat wij daarvoor openstaan, maar dat we die mensen niet zelf kunnen bellen. Ze staan niet op LinkedIn," aldus Paul. "Het zou dan helpen als de lokale overheid een database met talenten van deze mensen aanlegt. En als ze hier eenmaal werken, merken we dat er veel begeleiding nodig is op het gebied van taal en inburgering. Zo schreef de teamleider van onze statushouders elke dag een ‘woord van de dag’ op een groot bord om beter Nederlands te leren. Wij doen overigens geen kosten-batenanalyse; ik vind het heel normaal dat we hier werk van maken, maar een actievere overheid zouden we wel kunnen gebruiken."

Participatiewet

"Iedereen moet meedoen in de samenleving. Iedereen die aan de kant zit, kost geld," aldus Paul. Zo heerste bij de DGA ook de wens om door één persoon de werkplekken in de productie netjes te houden, zodat de vakmensen zich vooral kunnen bezighouden met waar ze goed in zijn, zoals lassen. Kiremko heeft toen iemand van het sociaal werkbedrijf aangenomen. Dat werkte heel goed.
Waar ligt dan de uitdaging? Ook hier geldt dat je voor het vinden van geschikte kandidaten afhankelijk bent van de overheid. “Ook hier zou ik graag sociale werkbedrijven zien die in kaart brengen welke mensen in het bedrijfsleven willen werken, en wat hun kwaliteiten zijn. Daarnaast merken we ook dat de begeleiding van deze mensen veel energie vergt. Denk bijvoorbeeld aan eenduidige werkinstructies. Dat doen we overigens graag en ik vind dat ook heel normaal. Maar ook hier zou het sociaal werkbedrijf een actievere houding moeten aannemen om het bedrijfsleven te bedienen.”

Hotel

Kiremko haalt 95% van de omzet uit het buitenland, en daarom ontvangen Paul en Marcel veel internationale gasten. Die brengt Kiremko onder in een hotel in Oudewater, waar ongeveer 35 mensen met een beperking werken. "De zorginstelling die het hotel runde, trok in de coronaperiode prompt de stekker eruit," aldus Paul, die direct aan de telefoon hing met de wethouder. "Daar werken 35 kwetsbare mensen. Daar kan toch niet zomaar de stekker uit? Die mensen moeten meedoen. Wij hebben toen met negen andere ondernemers het hele hotel gekocht en twee jonge ondernemers gevonden die het willen exploiteren. Zij hebben onder meer als doel om zoveel mogelijk mensen met een beperking aan het werk te zetten en een net hotel/restaurant te runnen. Ik vind dat heel normaal om te doen."