Limburgse vlaai en een Amerikaanse beursnotering
Bij het Hamilton Sundstrand Customer Support Center in Maastricht onderhouden en reviseren 125 mensen cruciale vliegtuigonderdelen uit de burgerluchtvaart. Recent ging deze Limburgse vestiging van een groot Amerikaans concern aan de slag met de bedrijfscultuur. Met alleen goede primaire arbeidsvoorwaarden trek je geen jong talent meer aan.
De Limburgse werkplaats is onderdeel van Collins Aerospace dat op zijn beurt onder het Amerikaanse beursgenoteerde Raytheon Technologies valt. Daar werken zo'n 190.000 mensen aan verschillende business units in de luchtvaart-, ruimtevaart- en defensie-industrie. Bij Collins Aerospace werken wereldwijd 70.000 mensen, waarvan 125 mensen op de locatie in Maastricht die in de boeken staat als het Hamilton Sundstrand Customer Support Center.
“Diversiteit en inclusie? Hier doen we dat vaak zonder dat we dat beseffen”
"Hier houden we ons bezig met het onderhoud en de revisie van vliegtuigonderdelen uit de commerciële en militaire luchtvaart", aldus HR-manager Paul van den Brink. "Hier komen vrachtwagens binnen met producten zoals: brandstofpompen, propellers, hele luchtbehandelingssystemen, en elektronica uit de burgerluchtvaart. Wij zorgen voor het onderhoud de verlenging van de levensduur en veiligheid van die systemen."
Verandering
Op de locatie van Collins in Maastricht werken 85 technici in de werkplaats en 40 mensen op kantoor in uiteenlopende functies van wo- tot mbo-niveau. Het bedrijf kent relatief veel 30-jarige dienstverbanden. Met de bedrijfscultuur en arbeidsvoorwaarden is niets mis. Een goed salaris, aandacht voor veiligheid en zeer regelmatig een barbecue of feestje.
"Toch zien we een verandering ten opzichte van de tijd voor corona, " Aldus Van den Brink. Hij geeft aan dat er met het stabiele personeelsbestand van Collins er weinig referentie is met andere werkgevers. "Maar we merken dat met name aanstaande of nieuwe medewerkers steeds vaker vragen stellen over de bedrijfscultuur."
Toen Van den Brink bij Collins op sollicitatiegesprek kwam, mocht hij van de toenmalig directeur zelf de vragen stellen. "Ik vergeet nooit meer het antwoord op mijn eerste vraag over wat de toenmalige directeur van mij verwachtte: Ik wil een Amerikaanse focus op de bedrijfsresultaten en een Limburgse bedrijfscultuur. Als onderdeel van een groot Amerikaans bedrijf is het heel uitdagend om je eigen bedrijfscultuur te creëren. Maar het is ook heel belangrijk, en daarom zetten we dit onderdeel structureel in ons MT op de agenda."
Met de huidige focus op bedrijfscultuur richt Van den Brink zich op de 25-jarige techneut. Hoe kun je dat talent binnenhalen en behouden? Het is een probleem dat meer bedrijven in de technieksector kennen, omdat de verwachte uitstroom door de vergrijzing hoog blijft.
FME-incompany workshop
Het bedrijf uit Maastricht richtte zich tot FME voor een incompany workshop cultuur. Het betreft een workshop die ook individueel via FME College te volgen valt, maar die heel effectief werkt als je MT breed met dit onderwerp aan de slag wilt. Wat zijn dan de onderwerpen waar je recent mee aan de slag bent gegaan in je organisatie? "Allereerst zijn we aan de slag gegaan met moderne werkvormen om de huidige bedrijfscultuur in kaart te brengen. Aan de hand van totems kwam daar een heel mooi beeld uit van een groot Amerikaans concern, dat zich richt op een veilige werkplek en waar gewerkt wordt met moderne technologie. Maar, de Limburgse vlaai staat klaar als je op bezoek komt. Als HR-manager moet ik me er vaak hard voor maken die cultuur te behouden en versterken.
Daarnaast brachten de recente ontwikkelingen op het gebied van flexibel en vanuit huis werken veranderingen teweeg. Van den Brink: “Die 25-jarige techneut, die wil ook steeds vaker 32 uur per week werken. Als het gaat om werkvoorbereiding en taken van het kantoorpersoneel, dan willen mensen meer vanuit huis werken. Het zijn zaken die voor de coronapandemie niet bespreekbaar waren, maar die nu (deels) gewoon mogelijk zijn."
Diversity? Gewoon doen
In algemene zin ziet Van den Brink dat de incompany workshop gebracht heeft dat tunnelvisie bij het MT is verdwenen. "Wij zijn nou eenmaal een gevestigd bedrijf met aan aardig stukje historie. Daarnaast werken we aan componenten met een grote focus op veiligheid voor de burgerluchtvaart. Dat maakt dat je niet zomaar het roer om kan gooien en procedures kunt veranderen. Toch is dat wel wat er recent is gebeurd."
“Als je het aantal medewerkers deelt door het aantal nationaliteiten, dan pieken wij hier in Limburg”
Verder is het veranderen van bedrijfscultuur een kwestie van een lange adem. Na de incompany workshop staat het onderwerp ieder kwartaal op de heidag op de agenda bij het MT. Na een jaar dringt onze visie door naar het middenmanagement bij het Hamilton Sundstrand Customer Support Center om uiteindelijk beter talent aan te trekken en te behouden.
Tot slot staat 'Diversity, Equity & Inclusion' hoog op de agenda bij Amerikaanse bedrijven. Soms zijn cultuur zaken lastig te vergelijken. Een voorbeeld: "In Windsor Locks (Connecticut-USA) heeft Collins een fabriek met ruim 4.000 man. Het kantoorgedeelte daar bestaat uit ouderwetse cubicles en doet je als Nederlander denken aan de film ‘Office Space’. Voor ons als Nederlander is dat vreemd en onpersoonlijk, echter in Amerika is dat als onderdeel van hun kantoorcultuur normaal.
Ook is het in Amerika belangrijk te voldoen aan Diversity normen. Door bijvoorbeeld de nationaliteiten te tellen wil men doelstellingen bereiken. “Als je echter de nationaliteit ratio van 4000 medewerkers (USA) vergelijkt met Maastricht, dan pieken we in Maastricht met 125 medewerkers en 17 nationaliteiten”, aldus Van den Brink. Diversiteit en inclusie? Hier doen we dat gewoon vaak zonder dat we dat beseffen."